Je zou het misschien niet verwachten, maar over paarden zijn veel juridische geschillen. Geschillen over de aan- en verkoop van paarden en pony’s. Bijvoorbeeld omdat je paard of pony na aankoop kreupel raakt. Er zijn ook geschillen over stallingsovereenkomsten en opfokovereenkomsten. Wat nu als het paard of pony dat je bij een derde hebt gestald ernstig ziek wordt en misschien zelf wel komt te overlijden?

Dit zijn maar een paar type geschillen die kunnen ontstaan. Vaak wordt van deze geschillen gezegd dat ze onder het ‘hippisch recht’ vallen. Is ‘hippisch recht’ een soort recht in Nederland? Nee, dat is het niet. De normale bepalingen in ons Burgerlijk Wetboek zijn van toepassing.

Een voorbeeld uit de praktijk die ik recentelijk behandelde. Het ging hier om een overeenkomst voor geboortebegeleiding. Cliënten wilde altijd het beste voor hun paarden. Zij en hun zoon waren vaak weg. Daarom kozen ze ervoor om de merries in de laatste maanden voor de bevalling bij een professionele stal te zetten met veel ervaring met geboortes, zodat ze de beste zorg hadden. Helaas ging het mis. Cliënten kwamen terug uit het buitenland en belde om te vragen hoe het met de merries en veulens ging. Wat bleek? Eén veulen was overleden, vermoedelijk aan een infectieziekte, maar het kadaver was al afgevoerd. De merrie was ernstig kreupel. Cliënten waren heel ontdaan en kozen er direct voor om de merrie naar een gerenommeerde paardenkliniek te sturen. Helaas, er was niets meer aan te doen. De merrie moest worden geëuthanaseerd. De ontsteking in de voet was te ver doorgeslagen.

Is zo’n stalhouder nu altijd aansprakelijk voor het overlijden van de merrie en het veulen? Niet altijd, maar de kans is groot van wel. In het Burgerlijk Wetboek staat een artikel dat je als ‘bewaarder’ van de zaken van anderen, verplicht bent om de zaak in dezelfde staat terug te geven. In dit geval is de zaak het paard. In dezelfde staat betekent in dit geval in principe ‘in goede gezondheid’. Zijn ze dat niet, dan kan de stalhouder alleen nog aan de aansprakelijkheid ontsnappen als zij kan bewijzen dat zij aan haar zorgplicht heeft voldaan. Dat zij goed voor de paarden heeft gezorgd, maar dat dit helaas toch is gebeurd.

In dit geval was het natuurlijk erg lastig omdat het kadaver van het veulen al was afgevoerd. Als de stalhouder niet kan bewijzen dat de ziekte ongeneeslijk is en als er meer behandelingsmogelijkheden waren voor het veulen dan is zij aansprakelijk voor de schade.

Vaak worden er in dergelijke procedures dierenartsen benoemd door de rechtbank tot deskundigen. Immers zij kunnen de rechtbank helpen bij het beantwoorden bij de vraag of er meer behandelingsmogelijkheden waren, wat de overlevingskansen waren en hoe ‘gezond’ het veulen was geweest als het veulen het had overleefd. Aan de hand hiervan bepaalt de rechter of de stalhouder aansprakelijk is en wat de schade is, uitgedrukt in een geldbedrag.