Als je voor 2018 in gemeenschap van
goederen bent gehuwd en je krijgt geld geschonken dan valt die schenking in de
gemeenschap tenzij de schenker bij het doen van de schenking heeft bepaald dat
dat niet zo zal zijn. De uitsluitingsclausule. Als het in de gemeenschap valt,
is het dus van jullie samen. Valt het onder de uitsluitingsclausule, dan is het
van de echtgenoot die het geschonken krijgt.

Tijdens het huwelijk bekreunen de meeste
echtgenoten zich niet over het feit dat er op de bankrekening een bedrag staat
dat onder uitsluiting is geschonken en dus geen deel uitmaakt van de
gemeenschap. Vaak wordt de schenking gestort op een aparte rekening en blijft
de schenking traceerbaar. Dat geldt ook voor de goederen die met de geschonken
gelden zijn aangeschaft, als je met onder uitsluiting ontvangen schenkingen een
auto koopt dan treedt de auto daarvoor in de plaats en is de auto privé en niet
gezamenlijk. Bij een scheiding komen deze schenkingen vaak aan bod en leveren
discussie op. Hier wordt veel over geprocedeerd, met verschillende uitkomsten.
Een van deze zaken is terecht gekomen bij de Hoge Raad. Tijd voor
duidelijkheid!

Op 5 april jl. heeft de Hoge Raad uitspraak
gedaan in een zaak waarbij ex echtelieden procedeerden over het antwoord op de
vraag hoe om te gaan met een schenking van € 30.000,– die de vrouw tijdens het
huwelijk onder uitsluiting had ontvangen. Deze schenking was gestort op een
gezamenlijke rekening.

De vrouw betoogde dat het niet van belang
was of de schenking nu wel of niet op een gezamenlijke rekening was gestort. Door
de storting werd het wel gezamenlijk geld maar omdat het hogere banksaldo
veroorzaakt werd door een schenking die onder uitsluiting was ontvangen
verkreeg de vrouw daarmee een vordering op de gemeenschap gelijk aan het bedrag
dat op de gezamenlijke bankrekening was gestort. Dat er pas vele jaren later
over de schenking een discussie ontstond en dat er inmiddels heel veel
stortingen en heel veel betalingen over die bankrekening hadden plaatsgevonden
maakte naar de mening van de vrouw niets uit.

De vrouw kreeg bij de rechtbank gelijk, het
hof was het niet eens met de rechtbank. Het hof was van oordeel dat nu het
geschonken geld op de gemeenschappelijke rekening van partijen is
terechtgekomen, niet meer traceerbaar aanwezig was en evenmin kon worden
vastgesteld aan welke specifieke uitgaven het geld is besteed het er voor
gehouden moet worden dat de ontvangen gelden zijn geconsumeerd en opgemaakt aan
bestedingen die geen aanleiding geven tot een vorderingsrecht.

De vrouw kreeg het geld dus niet terug,
volgens het hof.

De vrouw is het daar niet mee eens en gaat
in cassatie bij de Hoge Raad.

De Hoge Raad geeft de vrouw gelijk,
vernietigt het arrest van het gerechtshof en bekrachtigt het vonnis van de
rechtbank. In dat vonnis was de vordering van de vrouw toegewezen. De
gemeenschap moest haar € 30.000,–, volledige terugbetalen.

De Hoge Raad overwoog dat door de storting
van de schenking op de gemeenschappelijke bankrekening het bedrag van de
schenking door vermenging wel tot het gemeenschappelijk vermogen is gaan
behoren máár dat door die verschuiving, de vrouw op de gemeenschap een
vordering heeft tot vergoeding van het bedrag dat op de gezamenlijke rekening
is gestort, de € 30.000,- dus.

Dat het gemeenschappelijk geld is geworden
en dat het mogelijk na zoveel jaar niet meer traceerbaar is, is voor de Hoge
Raad niet relevant. Voor de Hoge Raad was verder niet relevant waar de
bestedingen voor hadden plaatsgevonden, consumptieve bestedingen, kosten van de
huishouding, het zijn allemaal kosten van de huwelijksgemeenschap, huwelijkse
schulden of gemeenschapsschulden. Die moeten allemaal betaald worden uit
gemeenschappelijk geld. Als er met privégeld wordt betaald (wat dus was
gebeurd) dan moet dat worden terugbetaald.

De uitspraak van de Hoge Raad maakt het niet
meer noodzakelijk om krampachtig boek te houden en gelden op aparte rekeningen
te storten bij schenking. Bij einde huwelijk krijg je het geld gewoon terug.
Toch is het wel zinvol om dit wel te doen of er afspraken over te maken. Bij
scheidingen leveren vorderingsrechten altijd vervelende discussies op. 

Voorkomen is beter dan genezen.

Mocht u omtrent een en ander nog vragen
hebben dan kunt u contact opnemen met de persoon- en familierecht advocaten van
Advocatenkantoor Geerts.

Door: Juste Lang